En zor olan nedir hayatta?

İsteyip yapamamak
Artık birşey isteyememek
İhtiyaç duymak
Onu bile fark edememek
Sevmeden hayatı, anlamadan sana ne demek istediğini...
Devam etmek sorgulamadan
Onca sorgu ile bir sonuca varamadan
Kendini sana anlattıkları gibi anlamak
Onun gözü ile tanımak, yargılamak
Hakkettiğini istemek mi, isteyememek mi hayattan...
Hangisi daha zor?

Tarifsiz...

nedir kıskıvrak sarmış seni
yapışmış boğazına
işlemiş teninden
zehri yayılıyor şimdi
onunsun
ezildin
yenildin
ne gözlerinden akar
ne sözlerinden
kalbin sardı heryeri artık
tutsaksın...

İçimden Bir Şey

uzak kalmayı hiç sevmiyor, hep yakın olmak, düşünülmek, uğraşılmak istiyor
hayatını sardığında her şey güzel
renklerle dünyanı farklılaştırdığında o kadar güçlü hissediyor ki...
gücüyle hayatını kontrol etmeyi seviyor
uyurken, yemek yerken, hatta konuşurken bir anda geliveriyor
gözlerinin önünde beliriyor...
ben buradayım! ben buradayımm!
öyle güçlü bir rüzgar ki gelen
yoğun, sarsıcı, heyecan verici...
alıp seni de götürmek istiyor
ki, zaten karşı koyma şansın yok... istemiyorsun da! uçup ona katılıyorsun.
sen de mutlusun....

Resim ve Ben

Plan yok, düşünce yok, sadece his var… mesaj yok, kaygı yok... Renkler bana söylüyor beraber mutlu oldukları an. İşte ondan sonra bitmiştir tuvalle işim. Rahat bırakıyorum onları…
Bir masal, bir hatıra belki onlarla paylaştığım. Onların benim kulağıma fısıldadıkları, benim onlara anlattığım… Büyülü, başka bir dünya bu. Özel, sadece benimle ilgili.

Sıkça soruyorlar resim yaparken ne düşündüğümü. Yanıtım “hiç birşey”oluyor. Bu öyle bir süreç ki, gerçek hayat duruyor benim için. Bambaşka bir dünyadayım. Damarlarınızda kan yerine çok yoğun bir enerjinin aktığını, her yerin flulaştığını düşünün… “Sizlere anlatmak istediğim bir şey yok” diyorum. Resim sadece yaşadığım bu sürecin, bu güzel rüyanın, görünür hale gelmiş bir anısındır benim için.

Duyarlılıklarımı, yaşama sevincimi, mutluluğumu, öfkemi, hayallerimi tümüyle tuval üzerine renk-biçim-doku gibi görsel öğeler olarak aktarıyorum. Karışık teknikle çalışmaktan büyük keyif alıyorum. Akrilik boya, sprey boya, toz yaldızı ağırlıklı olarak kullandığım işlerimin kolajlarında da ayna, rölyefler için ise silikon ve sicim kullanıyorum. Zıtlıklar benim için güzel. Farklılıkların oluşturduğu özgün estetik bence etkileyici. Malzeme seçimimde de bu düşüncem beni yönlendiriyor. Mat, dokulu bir zeminin arasından gözünüzü alan pırıltılar… şaşırtıcı ve farklı olmaktır benim için görsel etkileme.

Kısacası, özgün bir harmoni benim içimdeki ve tuvalime yansıyanlar...

Açık Gazete'de, gazeteci Sezai Bayar'ın köşesinde hakkımda yayınlanan yazıdan bir bölüm... Yazının tamamı için: http://www.acikgazete.com/yazarlar/sezai-bayar/2009/09/29/basak-temel-den-sanatina-dair.htm